به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از فارس باستان‌شناسان از سال‌های گذشته و به دنبال کشف مومیایی زنی که احتمال می‌رود در زمان مرگ باردار بوده است، در پی یافتن سرنخ‌های درباره هویت واقعی و ترسیم چهره احتمالی وی بودند.
اکنون و بعد از گذشت سال‌ها مکاشفه و بررسی، متخصصان پزشکی قانونی موفق به ترسیم و ارائه دو مدل از چهره این زن مصری باستانی شده‌اند و به نوعی معمای لاینحل سال‌های متمادی از کشف وی را نیز حل کردند.
متخصصان با استفاده از تکنولوژی سی‌تی‌اسکن و اشعه ایکس، دو طرح متفاوت از شکل و شمایل چهره این زن ارائه کردند که در هر دو مورد داشتن پوست تیره و چشمان قهوه‌ای رنگ از ویژگی‌های مشترک آن است.
سرپرست "پروژه مومیایی ورشو" در این باره گفته است: روش‌های مدرن این امکان را برای ما فراهم کرده است تا کالبدشکافی مجازی برای مومیایی انجام دهیم. به این ترتیب ما می‌توانیم زیر باندپیچی و داخل بدن مومیایی را مشاهده کنیم. با این کار، چهره این زن برای نخستین بار برای عموم مردم آشکار خواهد شد و همه می‌توانند به چهره این مومیایی نگاه کنند.
همچنین "چنتال میلانی" یکی از متخصصان حاضر در پروژه بازسازی چهره این زن، معتقد است که بازسازی چهره این زن توسط باستان‌شناسان و یا متخصصان پزشکی قانونی نباید به عنوان پرتره دقیق و منطبق با ویژگی‌های اصلی این زن به صورت صد در صدی در نظر گرفت.
میلانی در خصوص چگونگی ترسیم چهره زن این گونه می‌گوید: این حال این بازسازی چهره‌ها بر اساس یک قاعده کلی انجام می‌شود که جمجمه نیز همچون سایر اعضای بدن دارای جزئیات، اندازه و اشکالی است که در انسان‌ها متفاوت است و این جزئیات در قالب بافت نرم نمود پیدا می‌کنند و در نهایت ظاهر نهایی را به وجود می‌آورند.
وی ادامه می‌دهد: چهره‌ای که جمجمه را می‌پوشاند بر اساس شاخصه‌های مختلفی شکل می‌گیرد و در نتیجه باید با معیار معینی بازسازی صورت را انجام داد.
بازسازی چهره مومیایی شده این زن در حقیقت در شناخت هویت واقعی آن که باستان‌شناسان سال‌ها در کشف آن عاجز بودند، کمک شایان توجهی خواهد کرد؛ چراکه در مقطعی نیز باستان‌شناسان و متخصصان بر این باور بودند که جسد مکشوفه متعلق به یک کشیش مرد است.
در اوایل قرن نوزدهم باستان‌شناسان در یک عملیات اکتشافی بقایای زن مومیایی شده را در یک تابوت مهر و موم شده متعلق به یک کشیش مرد پیدا کردند که به منظور انجام مطالعات و کشف هویت مومیایی، آن را در سال ۱۸۲۶ میلادی به دانشگاه ورشو اهدا کردند.
بعد از گذشت حدود ۲ قرن با استفاده از تکنولوژی سی‌تی‌اسکن و فناوری‌های پیشرفته موفق به کسب اطلاعاتی از نخستین زن مومیایی کشف شده در جهان مبنی بر اینکه که وی در دهه ۲۰ زندگی‌اش درگذشته و حدوداً در هفته ۲۸ بارداری خود بوده است، به دست آوردند. افزون بر آن نیز محققان مستنداتی مبنی بر احتمال مبتلا بودن وی به سرطان مشاهده کردند. البته این ادعاهای بحث‌برانگیز با مخالفت گروهی از باستان‌شناسان مواجه شد.
بازسازی صورت زن مومیایی مصر باستان و همچنین تصویر هولوگرافیک وی در بخشی از نمایشگاه موزه "سیلسیان" واقع در کاتوویتس لهستان به نمایش گذاشته خواهد شد. این نمایشگاه نیز تا ۵ مارس ۲۰۲۳ نیز جهت بازدید عموم برقرار است.